?Uzman Klinik Psikolog Eda Erg?r, “Kardeşlerin aldıkları bakım, ebeveyn yaklaşımı birbirinden olduk?a farklı olabiliyor. ?rneğin, ilk ?ocuk hi? ‘en k???k’ ya da ‘ortanca’ ?ocuk olmayı deneyimleyemiyor. Aynı şekilde k???k ya da ortanca ?ocuk da ‘ilk’ ya da ‘en b?y?k’ ?ocuk olmayı deneyimleyemiyor. Bunun yanı sıra her ?ocuğun doğuştan getirmiş olduğu miza? ?zellikleri de farklılık g?steriyor.” diye konuştu.
?ocuğun k???k ya da b?y?k olması ve miza? ?zelliklerinin yanı sıra ebeveynlerin de kişisel gelişimleri, ilişki dinamikleri ve ekonomik konumları gibi fakt?rlerin de d?nemsel olarak farklılık g?sterebildiğine dikkat ?eken Erg?r, bu t?r etkenlerin ?ocukların maruz kaldığı tutumu farklılaştırabildiğini kaydetti.
Kardeş ilişkilerini ele alırken, kardeşler arası yaş farkı, cinsiyetleri ve miza?larının g?z ?n?nde bulundurulması gerektiğinin altını ?izen Erg?r, “Aralarında yaş farkı az olan kardeşlerin ?ok daha yoğun kıskan?lık ve ?atışma yaşadığını sıklıkla g?r?yoruz. ??nk? rekabet duygusu daha yoğun oluyor. Kardeşlerin cinsiyetleri de aralarındaki ilişkinin niteliğini etkiliyor. Farklı cinsiyette olan kardeşler, karşı cinsten biriyle kurulacak ilişki i?in birbirlerine ?nemli deneyim sağlayabiliyor. Aynı cinsiyette olan kardeşlerde ise b?y?k olan k???k kardeşe iyi bir ?zdeşim modeli sunabiliyor. Elbette her zaman bu ?zdeşim olumlu y?nde olmayabiliyor ve kardeşler birbirlerinin yanlış davranışlarını da model alabiliyor ve k?t? ?rnek sonucunda sorunlu davranışlar pekişebiliyor.” a?ıklamasında bulundu.
Kardeş ilişkisinin, ?ocuğun sosyal ilişki dinamiğinin temelinin atıldığı d?nem olarak tanımlandığını ifade eden Uzman Klinik Psikolog Eda Erg?r, “?ocuk, arkadaşlık ilişkileri kurmaya başlamadan ?nce kardeşiyle yakın bir ilişki i?erisinde bulunur. Bu sebeple kardeşlik ilişkisinin niteliği gelecekte kurulacak ilişkilere model olur.” dedi.
Kardeş ilişkilerinin sağlıklı ilerleyebilmesinde ?ocukların miza? ve tutumları kadar ebeveynlerin yaklaşımlarının da ?nemli olduğunu vurgulayan Erg?r, s?zlerine ş?yle devam etti:
“İlk ?ocuk i?in kardeşin hayatlarına girmesi zorlayıcı bir olaydır. O g?ne kadar tek sahibi olduğu ilgi, sevgi ve şefkati ailenin yeni ?yesiyle paylaşmak durumunda kalır. Bu sebeple bu d?nemde ebeveynler ?ocuğun endişe ve kıskan?lık gibi duygular yaşamasını kabul etmeli ve sağlıklı y?netmesine destek olmalı. B?ylece ilerideki kardeş ilişkilerine sağlıklı bir yatırım yapmış olurlar.”
Uygun ebeveyn tutumları ile desteklenirse kardeşlerin ?ok iyi arkadaş olabileceğini kaydeden Uzman Klinik Psikolog Eda Erg?r: “Ailelerin tartışmalarda taraf olmaktan ka?ınmaları gerekir. ‘Sen b?y?ks?n’ diyerek ilk ?ocuğun bir sorumluluk y?klenmesini beklememeliler. Bir kardeşin kendi isteklerinin ikinci plana atılmaması, kardeşler arası ilişkiye olduk?a olumlu etki edecektir. Ebeveynlerin kardeşleri kıyaslamaktan ka?ınması gerekir. Kardeşler arasındaki olası rekabeti pekiştirmemesi, ?ocukların bireysel g??l? y?nlerini g?rerek ve her bir ?ocuğu ayrı değerlendirerek yaklaşıyor olması ?nemli.” diyerek aileleri uyardı.
?atışmaların her zaman olumsuz olmadığının unutulmaması gerektiğini dile getiren Erg?r, ?ocukların g?venli ev ortamlarında hayata hazırlandıklarını aktardı. Kardeşler arasındaki ?atışmaların da hayata hazırlık olarak yorumlanması gerektiğini kaydeden Erg?r, s?zlerini ş?yle tamamladı:
“?ocuklar ?atışmaları sonunda aralarındaki sorunları ??zerek, sosyal becerilerini g??lendirme fırsatı bulurlar. B?ylece hayatlarında, aile dışında karşılaştıkları sorunlarla da başa ?ıkmaya hazır hale gelirler. Bu sebeple ebeveynler kardeşler arasında ger?ekleşen ?atışmalarda taraf olmak ya da m?dahale etmekten ka?ınmalı. Sorunlarını kendi aralarında ??zmelerine motive edici bir tutum sergiliyor olmaları uygun olacaktır.”?
