Adını, Antik Yunan filozof Herakleitos’a ait olduğu düşünülen “Zaman, sahilde beş taş oynayan bir çocuktur” sözünden alan sergi, zaman ve ona bağlı sonsuz ihtimaller etrafında bir araya gelen sanatçıların eserlerinden oluşuyor.
Sergi mekanında bir araya gelen Alice Guittard, Ayça Telgeren, Burcu Yağcıoğlu, Elif Uras, Evgenia Vereli, Kostis Velonis, Lara Ögel, Malvina Panagiotidi, Maria Joannou, Martin Creed, Merve İşeri, Nazım Ünal Yılmaz, Nil Yalter, Nuri Kuzucan, Rashid al Khalifa, Savvas Laz, Serkan Özkaya, Silva Bingaz, Stefania Strouza, William Kentridge, Yeşim Akdeniz ve Yusuf Sevinçli’nin eserleri, koyu çevreleyen çam ve okaliptüs ağaçlarının gölgelerine doğru taşıyor.
Galerist ve Perasma, ‘Time is a Child’ sergisinin gerçekleşmesinde geçen yardımlarından ötürü başta Vienna Contemporary, Atelier Rebul ve Minval olmak üzere Aegeas, Miller, Ethnicloom, Tepta, Persan ve Jotun'a teşekkür ediyor.
John Keats’in, imgelerin zamansızlığı ve buna olan hayranlığına dair ünlü şiiri ‘Bir Yunan Vazosuna Övgü’de olduğu gibi, sergi kendini öngörülemez bir yolculukta ve bu daimi akışın içerisinde bir an olarak konumlandırır. Bir daha geri gelmeyecek zamanda bir duraksamanın kaydını almaya çabalar. Şiirin ektileyici mısraları, vazoda resmedilen sahneler üzerinden, yaşanmadıkça sonsuz potansiyellerini korumaya devam eden deneyimler üzerine düşünür. Bu bitmek bilmez yolculuğun geçici yolcusu olan insan, vazonun üzerinde donup kalmış bir figürden öte değildir. Vazo, canlı ve cansız olan her varlığın direncine bir övgü niteliğindedir.
On iki adalardan en yakını, Türkiye anakarasından sadece bir taş atımlık mesafede yer alan Leros, yakın olduğu kadar umarsız ve bir adadan bekleneceği gibi kendi hızında. Leros, II. Dünya Savaşı sırasında yıllarca İtalyan işgali altında kalmış ve bu süreçte önemli bir rol oynamıştır. Faşist rejim etkisinde planlanan mimari yapılar, adanın zengin geçmişi ve hatırasını sarmalayan sütunlar, kemerler, duvarlar, kumlar, taşlar ve sular iç içe, birbirine sıkı sıkıya örülüdür. Sergiye ev sahipliği yapan Lakki’deki Kouluki koyunda yer alan ve 1930’larda İtalyan donanması için mayın deposu olarak inşa edilmiş olan yapı, günümüzde Leros Denizcilik Kulübü olarak hizmet veriyor.
