Yazla birlikte hasat zamanın yaklaştığı Çukurova'da mevsimlik tarım işçilerinin çileli hayatı da başladı. Ekonomik sömürü sonucu terk etmek zorunda bırakılan Kürdistanlı mevsim tarım işçileri, çalışma, ulaşım, barınma ve sağlık sorunlarıyla Çukurova'nın sıcaklığında ter döküyor. Su kanallarına yakın bölgede kurdukları çadırlarda yaşamlarını sürdüren tarım işçileri, elektriksiz ve susuz bir şekilde hayatı idame ediyor.
Barınaklar sağlıksız
Urfa,Şırnak,Diyarbakırve Adıyaman başta olmak üzere Kürdistan'dan Çukurova'ya gelen işçiler, kamıştan çadırlarda yaz kış demeden yaşamak zorunda kalıyor. Mevsimine göre sayısı değişse de Çukurova'ya ortalama 150 bine yakın tarım işçisi geliyor. İşçilerinin yoğun olduğu Tuzla, Karagöçer ve Kapıköy bölgeleri ile Ceyhan ilçesinde ikame eden işçiler, sağlıktan eğitime kadar birçok sorun yaşıyor.
'Köle gibi yaşıyoruz'
Sabahın ilk ışıklarıyla karanlık vaktine kadar kadın, erkek ve çocuk demeden çalışmak zorunda olan işçiler, günlük 34 ile 40 TL ücret karşılığında çalıştırılıyor. Suriyeli mülteci işçiler, ise daha az bir ücretle insan tüccarlarının ellerinde kölelik koşullarına mahkum ediliyor. Suriyeli işçilerden Abdullah Ahmed, çok zor koşullarda yaşadıklarını ve uzun saatler çalıştırdıklarını dile getiriyor. Ahmed, "Çalıştığımızın karşılığını alamıyoruz. Köle gibi burada yaşayıp, çalışıyoruz" dedi.
Ücretler adaletsizce
Ceyhan Tarım İşçileri ve Elçileri Derneği Başkanı Abdulvahap Baysal da, işçiler arasından ücret adaletsizliğinin var olduğunu ifade etti. İşçi dernekleri tarafından belirlenen ücretin altında işçilerin çalıştırıldığını vurgulayan Baysal, çadırda kalan işçilere 34 ila 39 TL arasında bir ücret verildiğini, Suriyeli mülteci işçilerinin ise 30 TL'nin altında bir ücrete çalıştırıldığını kaydetti. Baysal, "İşçiler emeklerinin karşılığını alamıyor. Düşük ücretlerle çalıştırılıyorlar. Bu bir adaletsizliktir. Bu adaletsizlik giderilmelidir" diye konuştu.
'Çadırlarda yaşamak zor'
İşçilerin yaşadığı çadır koşullarına da dikkat çeken Baysal, şunları söyledi: "Tuzla, Karataş, Ceyhan ve birçok yerde kanalların hemen yanında ve yol kenarında kurulan çadırlarda işçiler kalıyor. Bu çadırlarda elektrik yok, su yok. Kişisel ihtiyaçlarını zor karşılıyorlar. Bu durum hastalığa davetiye çıkarıyor. Çadırlarda yaşamak zor. Bu zorluk altında ise işçiler sabahtan akşama kadar tarlada çalışıyor. Yetkililerin işçilerin bu sorunlarına bir çözüm bulması gerek."
(diha)
